Θα ήθελα να ζω σε μια χώρα που όταν ξεκινάς για μια Δημόσια Υπηρεσία να γνωρίζεις εκ των προτέρων τι θα σου συμβεί. Όμως στην Ελλάδα των τόσων... εκδημοκρατισμών, των τόσων αποκεντρώσεων, των τόσο εκσυγχρονισμών νομοθεσίας και λειτουργίας υπηρεσιών, των τόσων "πακέτων" για όλα αυτά, κανένας πολίτης δεν γνωρίζει τι θα του ξημερώσει αν, για παράδειγμα, επισκεφθεί την Εφορία. Ακόμη και για την πιο απλή υπόθεση. Κανείς δεν είναι σίγουρος πως θα εξακολουθήσει να διατηρεί το χωράφι του αν το έφερε η τύχη να λείψει μερικά χρόνια και δεν το έχει καλλιεργήσει, αν επισκεφθεί τις Δασικές Υπηρεσίες.
Εδώ, στην χώρα της Δημοκρατίας, όπως καυχώνται οι πολιτικοί "μας" στις τηλεοράσεις και στα λογίδρια των συνεστιάσεων, τα πάντα είναι ρευστά. Εκτός κι αν...
Ακόμα και στον τομέα της Δικαιοσύνης φαίνεται τα πράγματα να έχουν κάπως έτσι. Τι πάει να πει η "σύσταση" του δικηγόρου προς τους πελάτες "να την αναβάλουμε γιατί δεν είναι καλή η σύνθεση;".
Ή τους κοροϊδεύει ή κάτι άλλο συμβαίνει... Τι πάει να πει 65 δίκες σε μονομελές μια ημέρα; Αν το υπολογίσουμε απλά: 65 Χ 10 λεπτά η κάθε μια (μέσος όρος) = 650 λεπτά, διά 60 = 10,83 ώρες. Μα οι υπάλληλοι, δηλαδή οι γραμματείς, δεν δουλεύουν τόσες ώρες. Άρα εκ των προτέρων γνωρίζουν ότι κάποιες δεν θα γίνουν. Εν τούτοις όμως, και προφανώς για να υπάρχει και η τυπική κάλυψη, το πινάκιο αναρτάται...
Είναι πολλά που χρειάζονται διόρθωμα και θα έπρεπε να γίνουν ΧΩΡΙΣ να μας το ζητά κανένα ΜΝΗΜΟΝΙΟ!
Γι αυτά όμως δεν μιλούν αυτοί που κάνουν... αντίσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου