Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ο Φώτης Κουβέλης δεύτερος στα "κτίσματα στην άμμο"


Ο Φώτης Κουβέλης από παιδί έχτιζε στην... άμμο. Μάλιστα συμμετείχε και σε σχετικό διαγωνισμό όπως αποκαλύπτει ο παιδικός του φίλος Παναγιώτης Κούτρος στην εφημερίδα "Ελευθερία" της Μεσσηνίας. Διαβάστε το δημοσίευμα και τη συνέντευξη που έδωσε ο κ. Κουτρος στην δημοσιογράφο Γιούλα Σαρδέλη.    

Τη δική τους "συγκυβέρνηση" στα κάστρα της άμμου έκαναν πριν από 50 χρόνια, όταν ήταν ακόμη παιδιά, ο γεωπόνος Παναγιώτης Κούτρος και ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης - ο οποίος, όπως μαθαί­νουμε, πέρασε κάποια από τα χρόνια της παιδικής του ηλικίας στην Καλαμάτα!
Η συγκινητική παιδική ιστορία εξελίχθηκε τον Ιούλιο του 1962: Ο Παναγιώτης Κούτρο είναι μαθητής του 2ου Γυμνασίου Καλαμάτας και ο Φώτης Κουβέλης του Ιου. Είναι συμμαθητές στο φροντι­στήριο Αγγλικών "Ναθαναήλ" και τις ελεύθερε$ ώρες τους παίζουν μπάλα στη γειτονιά των Ταξιαρ­χών. Ο πατέρας του Φώτη Κουβέλη ήταν στρατιωτικός, κι έτσι ο ίδιοί έζησε στην Καλαμάτα 3 χρό­νια κάνοντας αρκετούς φίλους.



Το καλοκαίρι του '62 λοιπόν, η μεγάλη γαλλική εφημερίδα "Φιγκαρό" προκηρύσσει πανευρωπαϊ­κό διαγωνισμό κατασκευής κτισμά­των στην άμμο. Για την Ελλάδα, το διαγωνισμό αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν η εφημερίδα "Μεσημβρινή" και το περιοδικό "Επίκαιρα", σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων. Οι δύο φίλοι αποφασίζουν να λά­βουν μέρος. Ο Παναγιώτης είναι 13 ετών, ο Φώτης λίγο μεγαλύτερος. Πηγαίνουν μαζί στους προσκόπους, κάνοντας πολλές και ευχάριστες δραστηριότητες.



«Μην ξεχνάτε ότι ήταν άλλες εποχές τότε, το καλοκαίρι περιμέ­ναμε πώς και πώς τέτοιους διαγωνισμούς, τα "Ανθεστήρια"... Δεν είχαμε άλλες διεξόδους», μας λέει ο κ. Κούτρος. «Πήγαμε λοιπόν στην παραλία, κάπου κοντά στην σημερινή ταβέρνα του "Ταμπάκη", και φτιάξαμε εγώ το θέατρο της Επιδαύρου και ο Φώτης τα ερείπια ενός φρουρίου. Είχαμε κάνει και κάποιες... προβες - και μάλιστα στο διαγωνισμό είχαν έρθει πολ­λοί συμμετέχοντες. Τελικά ξεχωρί­σαμε οι δυο μας, λαμβάνοντας εγώ την πρώτη και ο Φώτης τη 2η θέση. Μαζί μας προκρίθηκαν ο Νίκος Χρονόπουλος και ο Πάννης Γεωργαντάς», διηγείται. Στην κριτι­κή επιτροπή ήταν ο έφορος των προσκόπων Βασίλης Παπασαραντόπόυλος, ο μηχανικός Θάνος Κουμούτσος, ο ζωγράφος Γιάννης Μανωλακάκης, ο δημοσιογράφος Σωκράτης Λεκέας και η Αναστασία Ζόμπολα.



Η συνέχεια της ιστορίας φάντα­ζε... μαγική στα μάτια των δύο εφήβων νικητών του διαγωνισμού! Η ομάδα τους ταξίδεψε ωχ την Αθήνα:
«Από τις αλάνες των Ταξιαρχών, βρεθήκαμε στα σαλόνια  ενός με­γάλου ξενοδοχείου! Μας πήγαν στην Ακρόπολη, σε άλλα αξιοθέατα και τελικά στα "Αστέρια" της Γλυφάδας για να χτίσουμε στην άμμο. Για εμάς αυτό το ταξίδι ήταν το κάτι άλλο... Δεν είχαμε ξανα­πάει διακοπέε, η Αθήνα ήταν κάτι πολύ μακρινό. Μάλιστα, όταν φτιάχναμε τα κάστρα μας, επειδή επρόκειτο για... κοσμικό γεγονόί, δίπλα μα5 περνούσαν και χάζευαν τΐ5 κατασκευέί μαϊ η Αλίκη Βουγι­ουκλάκη με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ και ο Αλέξανδρος με τη Χρι­στίνα Ωνάση! Με αυτά τα παιδιά μάλιστα ήμασταν περίπου στην ίδια ηλικία! Εκτός αυτού, μας εί­χαν πάει στη σοκολατοποιία Παυ­λίδη και μας είπαν να φάμε όση σοκολάτα θέλουμε!» αναπολεί ο κ. Κούτρος.

«Ως ομάδα πήγαμε τελικά πολύ καλά - και τελικά στο Παρίσι πήγε να εκπροσωπήσει τη χώρα ο Χρονόπουλος. Εγώ δυσκολεύτηκα, γιατί η άμμος ήταν πολύ στεγνή, αλλά τελικά κέρδισα... μία πορτο­καλάδα "Φιξ" για ένα χρόνο! Την επόμενη χρονιά, η Καλαμάτα κέρ­δισε το 1ο βραβείο, που αντιστοι­χούσε σε 1 ταχύπλοο και μια εξω­λέμβιο βάρκα, η οποία έμεινε στην τοπική μας ομάδα των προ­σκόπων, για να διασκεδάζουν όλα τα παιδιά μαζί».


Ο κ. Κούτρος συγκινείται όταν σκέφτεται εκείνα τα δύσκολα χρό­νια, που τα παιδιά μεγάλωναν χωρίς ανέσεις και ευκολίες. θυμάται με αγάπη τον παιδικό του φίλο, τον καλό μαθητή Φώτη ΚουΒέλη, στον οποίο εύχεται από καρδιάϊ «τα όνειρα του και τα οράματα του στην πολιτική και την κοινωνία, να είναι σταθερά και μόνιμα, σε αντί­θεση με τα κάστρα που φτιάχναμε παιδιά. Τον παρακολουθώ με αγά­πη και χαίρομαι για εκεί που έφτα­σε. Είμαι σίγουρος πως θυμάται την Καλαμάτα και τους παιδικούς του φίλους.
Η τελευταία φορά που τον συ­νάντησα από κοντά, μάλιστα,ήταν... στα εγκαίνια της "Ε"!" καταλήγει. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου