Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Ο ΟΗΕ πίσω από την προθήκη των διακηρύξεων

Του Θανάση Κουκοβίστα

 Αμέσως μετά την νίκη των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ, ΗΠΑ και Βρετανία συμφώνησαν στην ημερομηνία απόβασης στρατιωτικών δυνάμεών τους στην Νορμανδία. Η αντίστροφη μέτρηση για την καταπονημένη στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας
είχε αρχίσει. Στις 5 Ιουλίου του 1943 άρχισε η περιώνυμη μάχη των τεθωρακισμένων στο Κουρσκ μεταξύ Σοβιετικών και Γερμανών, που έγειρε τον πόλεμο στην πλευρά των αντιναζιστικών συμμάχων. Ήταν πλέον ορατό το τέλος του πολέμου. Οι σύμμαχοι έπρεπε να φροντίσουν για τον νέο κόσμο που θα ανέτελλε. Στην πόλη Ακρόπολη του Κεμπέκ, στον Καναδά, στις 25 Ιουλίου 1943, συνεδρίασαν αντιπρόσωποι των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας και συμφώνησαν στην δημιουργία ενός παγκόσμιου οργανισμού, συμφωνώντας μάλιστα σε σχέδιο του καταστατικού του. Η συνδιάσκεψη έμεινε στην ιστορία σαν «Συνδιάσκεψη Quadrant».

Το τέλος του πολέμου και τα ατιμώρητα εγκλήματα

Η εξουσία στηρίζεται στην βία και τον φόβο της φρίκης. Ο πόλεμος από μόνος του είναι βία ωμή. Την φρίκη την προκάλεσαν. Αμέσως μετά την νίκη των σοβιετικών τεθωρακισμένων στο Κουρσκ και μία ημέρα πριν την συνδιάσκεψη στην Ακρόπολη του Κεμπέκ, αγγλικά και καναδικά αεροπλάνα το βράδυ και αμερικανικά το πρωί ισοπέδωσαν 22 πυκνοκατοικημένα τετράγωνα του Αμβούργου, με πάνω 42. 000 νεκρούς άμαχους. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1943 άρχισε η μάχη του Δνείπερου, που τελείωσε με την είσοδο του σοβιετικού στρατού στο Κίεβο, στο τέλος Δεκεμβρίου. Το 1944 αρχίζει η μεγάλη προέλαση του σοβιετικού στρατού. Στις 6 Ιουνίου του 1944 γίνεται η απόβαση στην Νορμανδία. Ανατολικός και δυτικός στρατός σφίγγουν σαν τανάλια τον γερμανικό. Το μέτωπο της Ολλανδίας και του Βελγίου υπερασπίζεται ο Ρόμελ, που μόλις έχει αποχωρήσει από την Β. Αφρική. Τόσο από το ανατολικό όσο και από το δυτικό μέτωπο αρχίζει η προέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων.
Το Βουκουρέστι απελευθερώνεται από τα σοβιετικά στρατεύματα στις 23 Αυγούστου. Ο Ντε Γκωλ μπαίνει στο Παρίσι στις 25 Αυγούστου 1944. Τον Σεπτέμβριο οι σύμμαχοι σημειώνουν περηφανή νίκη στο Ρίμινι, όπου έπαιξε σημαντικό ρόλο και η ελληνική Ταξιαρχία. Τον Νοέμβριο οι Σοβιετικοί απελευθερώνουν την Σλοβακία και το Ιανουάριο του 1945 μπαίνουν στην Βαρσοβία. Στο δυτικό μέτωπο καθοριστική ήταν η Μάχη των Αρδεννών, που ξεκίνησε στις 12 Δεκεμβρίου   και τελείωσε στις 25 Ιανουαρίου 1945, όταν οι σύμμαχοι πέρασαν την γέφυρα του Ρήνου. Η οριστική ήττα της Γερμανίας είχε σημάνει. Έτσι αναίτιος μένει ο βομβαρδισμός- ισοπέδωση της Δρέσδης, στις 13- 15 Φεβρουαρίου 1945. Οι νεκροί υπολογίζονται 135. 000 και το μεγαλύτερο μέρος της πόλης ισοπεδώθηκε. Όπως και στο Αμβούργο, και στην Δρέσδη οι αγγλοαμερικανοί έριξαν βόμβες φωσφόρου! Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα σοβιετικά στρατεύματα την ημέρα του βομβαρδισμού απείχαν από το Βερολίνο μόλις 135 χιλιόμετρα.
Συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Οι ;αποφάσεις του ή εξυπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα ή δεν γίνονται εκτελεστές. 

Ανάλογη ήταν η εξέλιξη στο μέτωπο της Άπω Ανατολής. Έχοντας αποκτήσει υπεροπλία οι Αμερικανοί έναντι των Ιαπώνων, ξεκίνησαν την μεγάλη αντεπίθεση. Στις 25 Ιανουαρίου 1945 κατέλαβαν τις Φιλιππίνες. Τον Φεβρουάριο πατούν για πρώτη φορά σε ιαπωνικό έδαφος, στο μεγαλύτερο νησί από μια συστάδα νησιών, το Ίβο Τζίμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρχιστράτηγος Αιζενχάουερ διαφώνησε με την απόβαση, θεωρώντας άσκοπη την θυσία των στρατιωτών, διότι ο αποκλεισμός των Αμερικανών είχε καταστήσει τους Ιάπωνες σε ελάχιστα υπολογίσιμη δύναμη. Χωρίς εισαγωγές πετρελαίου και τροφίμων, αργά ή γρήγορα, η Ιαπωνία θα εξαναγκαζόταν σε παράδοση. Τους πεινασμένους και χωρίς ηθικό κατοίκους του Τόκυο αποδεκάτισαν οι βομβαρδισμοί της 9ης και 10ης Μαρτίου. Οι νεκροί ξεπέρασαν τις 100. 000! Την 1η Απριλίου οι Αμερικανοί αποβιβάζονται στο νησί Οκινάβα το μεγαλύτερο στο αρχιπέλαγος Ρίου Κίου, στα νότια της χώρας. Στην σφοδρή ναυμαχία που ακολούθησε καταστράφηκαν και τα υπολείμματα του ιαπωνικού ναυτικού. Η παράδοση της Ιαπωνίας ήταν θέμα χρόνου. Μάλιστα τελευταία ήλθαν σε φως διπλωματικά έγγραφα, από τα οποία προκύπτει ότι ο αυτοκράτορας Χιροχίτο ήθελε να ζητήσει από τον Στάλιν την μεσολάβησή του για την σύναψη ειρήνης. Δεν υπήρχε λόγος να πέσει η ατομική βόμβα στην Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου. Δύο ημέρες αργότερα, στις 8, η Σοβιετική Ένωση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας και την επομένη, στις 9, οι Αμερικανοί έριξαν την δεύτερη ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι.
Ατιμώρητες άφησε τις ΗΠΑ ο ΟΗΕ για τον ατομικό βομβαρδισμό της Χιρισίμα, ενώ τιμώρησε τον Σαντάμ για, δήθεν, παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής,

 Έτσι στις 2 Σεπτεμβρίου η Ιαπωνία παραδόθηκε άνευ όρων, με συμφωνία που υπεγράφη πάνω στο θωρηκτό «Μιζούρι».

Οργανισμός θεμελιωμένος στους νεκρούς και τα ερείπια

Σ’ έναν κόσμο γεμάτο από τις οσμές των πτωμάτων και των καμμένων κτηρίων από τις βόμβες φωσφόρου, αναίτιων και ατιμώρητων βομβαρδισμών, τον Αύγουστο του 1944 οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ σε σύσκεψη που έγινε στο Ντάμπαρτον  Όουκς της Ουάσιγκτον. Στην ουσία τα 50 ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού σύρθηκαν να συμφωνήσουν σε όσα είχαν αποφασίσει οι μεγάλοι, όταν κλήθηκαν να επικυρώσουν τις αρχές και την διοικητική δομή του, τον Απρίλιο του 1945. Ήδη είχε προηγηθεί η συνδιάσκεψη του Μπρέτον Γουτζ, όπου αποφασίστηκε η ίδρυση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας (περισσότερα για τα δύο «ευαγή» ιδρύματα βλ. περιοδικό Όριον, τ. Ιανουαρίου 2010). Δύο μήνες αργότερα εγκρίθηκε επίσημα ο Καταστατικός Χάρτης του οργανισμού. Παρασκηνιακά πρωτοστάτησε για την δημιουργία του ΟΗΕ ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόρντελ Χαλ, με μαγιά τις χώρες του συνασπισμού εναντίον του Άξονα.
Δεν στήθηκε διεθνές δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου για την αναίτια ισοπέδωση της Δρέσδης (επάνω) και του Ναγκασάκι (κάτω εικόνα).


Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ πρωτοστατούν παρασκηνιακά για την δημιουργία ενός παγκόσμιου οργανισμού, που θα ήταν σε θέση να τον ποδηγετήσουν. Για την δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών (ΚΤΕ) είχε καταβάλλει έντονες προσπάθειες ο Έντουαρντ Μέντελ Χάουζ. Ήταν προσωπικός σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Ουΐλσον και γιος του Τόμας Χάουζ, που πουλούσε όπλα στου Νότιους κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο για λογαριασμό του Ρότσιλντ. Περίεργο φαίνεται εκ πρώτης όψεως το ότι οι ΗΠΑ δεν έγιναν ποτέ μέλος της ΚΤΕ. Ίσως γιατί η ΚΤΕ δεν εξεπλήρωνε τα σχέδιά τους. Δεν διέθετε στρατό και οι μόνες τιμωρίες στις παρασπονδίες ήταν οικονομικές. Μία τέτοια ποινή είχαμε πληρώσει κι εμείς σαν αποζημίωση το 1925 στην Βουλγαρία. Για τον λόγο αυτό είχε ιδρυθεί η Διεθνής Τράπεζα Διακανονισμών, που απετέλεσε τον πρόδρομο της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ο ΟΗΕ ιδρύθηκε τελείως ως διαφορετικός οργανισμός αφού διαθέτει και στρατό για να επιβάλλει τις αποφάσεις του ή επικαλείται τη στρατιωτική δύναμη άλλων χωρών. Υποτίθεται ότι ανώτατο διοικητικό όργανο είναι η Γενική Συνέλευση των μελών. Την ουσιαστική διοίκηση όμως ασκεί το ολιγομελές (15 χώρες μέλη) Συμβούλιο Ασφαλείας. Το αποτελούν 5 μόνιμα μέλη (ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία και Κίνα), που έχουν το δικαίωμα αρνησικυρίας (veto). Τα υπόλοιπα 10 μέλη εκλέγονται αναλογικά με γεωγραφικά κριτήρια, ώστε να εκπροσωπούνται όλες οι περιοχές του πλανήτη. Για να είναι έγκυρες οι αποφάσεις του ψηφίζονται και από τα 5 μόνιμα μέλη και από 4 αιρετά. Δηλαδή οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις έχουν την πλειοψηφία στις αποφάσεις, αλλά και το δικαίωμα αρνησικυρίας. Δεν θα ισχυριζόταν κάποιος ότι αυτό κινείται μέσα στο πνεύμα της δημοκρατίας, για την οποία όλοι, τουλάχιστον στα λόγια, κόπτονται. Πρόεδρος της επιτροπής που επεξεργάστηκε το καταστατικό λειτουργίας του Συμβουλίου Ασφαλείας, ήταν ο Έλληνας κεντρώος πολιτικός, αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος και άλλοτε στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, Ιωάννης Σοφιανόπουλος. Για το «σοβαρό και σπουδαίο» έργο του τον εδέχθη στον Λευκό Οίκο και τον συνεχάρη ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρυ Τρούμαν.
Θάνατο και ανασφάλεια έχει σκορπίσει η ειρηνευτική δύναμη στο Αφγανιστάν.


Αμφιλεγόμενες και εκτελεστές αποφάσεις

Είτε λεγόταν ΚΤΕ είτε λέγεται ΟΗΕ έκριναν και κρίνουν κατά το δίκαιο των μεγάλων. Τον Αύγουστο του 1923, μάλλον από Αλβανούς ληστές, δολοφονήθηκαν Ιταλοί αξιωματικοί, που ήταν επιφορτισμένοι για την χάραξη της συνοριογραμμής μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Η Ιταλία του Μουσολίνι κατηγόρησε την Ελλάδα και απαίτησε την παράδοση των ενόχων και αποζημίωση 50 εκατομμύρια λιρέτες. Ενώ η Ελλάς αρνήθηκε και βρισκόταν σε διπλωματικές διαβουλεύσεις με την ΚΤΕ, η Ιταλία προχώρησε στο βομβαρδισμό της Κέρκυρας και την κατέλαβε στις 31 Αυγούστου! 
Το κτήριο του ΟΗΕ στη Γενεύη. Οικονομική και πολιτική εξουσία συγκατοικούν. 

Απεχώρησε από το νησί στις 27 Σεπτεμβρίου και η ΚΤΕ υποχρέωσε την Ελλάδα να καταβάλλει τα 50 εκατομμύρια λιρέτες. Δύο χρόνια αργότερα (1925) ένας Έλληνας στρατιώτης πυροβολείται από Βούλγαρους συνοριοφύλακες στο Μπέλες, διότι είχε εισέλθει στο βουλγαρικό έδαφος. Οι Βούλγαροι ισχυρίστηκαν ότι κυνηγούσε έναν σκύλο. Το πιθανότερο ήταν να κυνηγούσε κάποιον κομιτατζή, καθώς εκείνη την εποχή οι συμμορίες των κομιτατζήδων έκαναν συχνές επιδρομές στα παραμεθόρια ελληνικά χωριά. O λοχαγός Χαράλαμπος Βασιλειάδης, κρατώντας λευκή σημαία, εισήλθε με σκοπό να ζητήσει την μεταφορά του νεκρού στρατιώτη σε ελληνικό έδαφος. Δεν πρόλαβε να απευθύνει το αίτημά του κι έπεσε και αυτός νεκρός από βουλγαρικά πυρά. Τότε ο δικτάτωρ Θεόδωρος Πάγκαλος διέταξε το Γ΄ Σώμα Στρατού να εισβάλλει στο Βουλγαρικό έδαφος. Οι ελληνικές δυνάμεις εισέβαλαν στο βουλγαρικό έδαφος από το στενό πέρασμα του Ρούπελ στις 25 Οκτωβρίου κι έφθασαν σε βάθος 20 χιλιομέτρων, μέχρι το χωριό Μελένικο. Στις 30 Οκτωβρίου η Ελλάς με απόφαση της ΚΤΕ υποχρεώθηκε να αποσύρει το στρατό της από το βουλγαρικό έδαφος και να καταβάλλει στην Βουλγαρία αποζημίωση 25 εκατομμύρια λέβα. Δύο παρεμφερείς περιπτώσεις, δύο διαφορετικές αποφάσεις της ΚΤΕ. Όπως όμως και να έχει, οι Βούλγαροι από τότε δεν τόλμησαν να συνεχίσουν επιδρομές σε ελληνικό έδαφος.
Το πνεύμα των μεγάλων και η περί δικαίου αντίληψή τους φάνηκε από νωρίς. Στο συνέδριο στο Παρίσι, το 1948, που καθόρισε τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, στην Ελλάδα επεδικάσθη ποσό πολύ μικρότερο από χώρες που υπέστησαν ελάχιστες ζημιές, όπως η Τσεχοσλοβακία. Ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος στην Κορέα, με τον διεθνή Οργανισμό να μένει αμέτοχος και να εκφράζεται με ευχολόγια. Ανάλογη συμπεριφορά είχε και στον κινεζικό. Όμως προέβη σε μια ενέργεια πέρα από κάθε λογική: δέχθηκε σαν μέλος την Εθνικιστική Κίνα της Φορμόζας και των λίγων εκατομμυρίων, αρνούμενη η Γενική Συνέλευση την είσοδο της Λαϊκής Κίνας του, σχεδόν, δισεκατομμυρίου κατοίκων. Στα ευχολόγια έμεινε ο ΟΗΕ και στην απροκάλυπτη επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία. Δεν έμεινε ασυγκίνητος και το 1948 στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, που πρώτες αναγνώρισαν Σοβιετική Ένωση και ΗΠΑ, αγνοώντας τα ιστορικά στοιχεία. Το Ισραήλ δεν έχει ιστορικούς δεσμούς με την γη της Παλαιστίνης, αλλά την θεωρεί δική του, επειδή ο… θεός ισχυρίζονται ότι την παραχώρησε στους Εβραίους, γιατί «είναι ο εκλεκτός λαός του». Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνούμε και την Κατεχόμενη Κύπρο όπου ο ΟΗΕ έχει εκδώσεις ψηφίσματα – ευχολόγια ενώ εμπράκτως δεν ασκεί καμία πίεση ώστε να αρθεί η κατάληψη μισής χώρας – μέλους του από τον τουρκικό στρατό.  Αντίθετα, με τις ευλογίες του ΟΗΕ έγιναν οι εισβολές σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Επέτρεψε στους Αμερικανούς να ισοπεδώσουν και να κατακάψουν με τις βόμβες ναπάλμ το Βιετ-Ναμ. Αλλά πώς να κακίσουν τον τότε υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Μακανμάρα, που ήταν ο βοηθός του εμπνευστή του βομβαρδισμού του Τόκιο Κέρτις Λεμέι
Σε κάποια από τις συνεδριάσεις του το Συμβούλιο Ασφαλείας θα χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα βάσανα των Παλαιστινίων, αφήνοντας ατιμώρητο το Ισραήλ. 


Η υποταγή των λαών στις δύο υπερδυνάμεις

Ούτε λίγο ούτε πολύ 46 επιτροπές και υποοργανισμοί συναποτελούν τα όργανα αποφάσεων και εκτέλεσης των αποφάσεων. Εκτός από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, θα πρέπει να σταθούμε σε μία υπηρεσία και έναν οργανισμό, την Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και την UNESCO (Επιστημονική Εκπαιδευτική και Πολιτιστική Οργάνωση. 

Η πρώτη με πρόσχημα τον έλεγχο των ατομικών όπλων, ώστε να αποφευχθεί η διάδοσή τους και να αποτραπεί ο πυρηνικός έλεγχος, προσπάθησε να επιβάλλει την αποκλειστική νομή και χρήση από τις δύο υπερδυνάμεις. Σήμερα ζούμε τον ασφυκτικό έλεγχο να μην αποκτήσει πυρηνικά όπλα το Ιράν. Όταν όμως το Ισραήλ απέκτησε πυρηνικά όπλα, όπως και η Ινδία ή το Πακιστάν, δεν κινήθηκε καμιά διαδικασία ελέγχου. Ενώ, όταν η Γαλλία πραγματοποίησε πυρηνική δοκιμή, οι ελεγχόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αναστάτωσαν την χώρα με δυναμικές κινητοποιήσεις και ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Μέητζορ, που τόλμησε να δηλώσει ότι και η Ευρώπη έχει το δικαίωμα να διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο, εξαφανίστηκε από την πολιτική σκηνή της Βρετανίας.
Πες μου ποιος σε έκτισε, να σου πω ποια συμφέροντα εξυπηρετείς. Την αγορά του οικοπέδου πλήρωσε ο Τζων Ροκφέλερ. 

Από εκεί και πέρα, με οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και το Σύμφωνο Βαρσοβίας, φρόντισαν να χωρίσουν τον κόσμο στα δύο. Με καλοσχεδιασμένες κρίσεις έσπειραν στον πλανήτη τον φόβο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και ανάγκασε τις χώρες να πάνε με τον ένα ή τον άλλον συνασπισμό. Ο πόλεμος ήταν ψυχρός, γιατί ήταν σχεδιασμένος από τεχνοκράτες με ψυχρό αίμα. Αυτό φάνηκε, όταν μετά την εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ: Αγγλία και Γαλλία κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον της Αιγύπτου. Ταυτόχρονα ΗΠΑ και ΕΣΣΔ  έστειλαν τελεσίγραφο και στις δύο ότι, αν δεν σταματήσουν αμέσως τον πόλεμο, αυτό θα είναι αιτία να τους κηρύξουν πόλεμο οι δύο υπερδυνάμεις. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το κανάλι του Σουέζ το καθάρισαν Αμερικανοί και το πρώτο πλοίο που εγκαινίασε τον διάπλου ήταν ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό, που πέρασε στην Μεσόγειο και ενώθηκε με τον 6ο Στόλο που σουλατσάριζε στη Μεσόγειο λες κι έκοβε βόλτες στα αμερικανικά παράλια, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες σ’ ένα φίλο της Σοβιετικής Ένωσης. Ούτε και είναι τυχαίο ότι με λεφτά των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σπούδασε στο Κάιρο κι εξόπλισε το αντάρτικο σώμα του αλήστου μνήμης Σαντάμ Χουσεΐν, για να ανατρέψει τον Κάσεμ και να εγκαταστήσει φιλοσοβιετικό καθεστώς.

Το φαινόμενο Ρεπούση έχει ρίζες

Η βασική διακήρυξη του ΟΗΕ περιλαμβάνει την αποτροπή πολέμων και την διατήρηση της ειρήνης στον κόσμο. Στα πλαίσια αυτά κινείται κι ένας άλλος οργανισμός του, η ΟΥΝΕΣΚΟ. Με βάση το καταστατικό της φροντίζει για τα προγράμματα εκπαίδευσης των λαών. Κύριο εγχειρίδιο είναι η Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού. Οι συγγραφείς τους, μεταξύ των οποίων και ο ανθέλληνας Ντιροζέλ που παρέλειψε την Ελληνική Ιστορία στην Ευρωπαϊκή Ιστορία του, ακολουθούν την πεπατημένη του «εξ ανατολών» το φως. Μέσα στα σχέδιά της ΟΥΝΕΣΚΟ περιλαμβάνεται και η απάλειψη από τις εθνικές ιστορίες «των οξυτήτων», ώστε να μην προκαλούνται συγκρούσεις και να διαιωνίζεται το μίσος ανάμεσα στις χώρες. Την κατεύθυνση αυτή ακολουθούν σήμερα οι διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (για το φαινόμενο Ρεπούση και των άλλων εθνομηδενιστών υπάρχουν δύο άρθρα στο Όριον, τεύχη 17 και 18, που δείχνουν και τα σύγχρονα κέντρα απ’ όπου εκπορεύεται η πολιτική αυτή).
Από αγγλοαμερικανικά συρτάρια ανέσυρε το έκτρωμα, που διχοτομούσε την Κύπρο,
ο θλιβερός υπηρέτης τους Κόφφι Ανάν. 

Όμως η λειτουργία της ΟΥΝΕΣΚΟ κρύβει και μια άλλη παράμετρο την ασυνέπεια των ΗΠΑ. Με βάση τα στοιχεία του 1996, οι ΗΠΑ ήταν η πλέον ασυνεπής χώρα και είχε το μεγαλύτερο χρέος προς τον ΟΗΕ. Εκείνη την εποχή χρωστούσαν περίπου 35 δις δολάρια, όταν η αμέσως επόμενη χώρα, η φτωχή Ουκρανία, περίπου 30. 000 δολάρια. Για να γλυτώσουν την συνδρομή τους στην ΟΥΝΕΣΚΟ οι ΗΠΑ απεχώρησαν το 1983. Τόσο τα χρέη των ΗΠΑ όσο και η αποχώρησή τους δεν έχουν να κάνουν με αδυναμία πληρωμής. Είναι μία επιλογή πολιτική κι έχει σχέση με την αλαζονεία των Αμερικανών. Θεωρούν την χώρα τους κυρίαρχη και τους άλλους λαούς υποτελείς, υποχρεωμένους να πληρώνουν την λειτουργία ενός οργανισμού που λαμβάνει ευνοϊκές γι’ αυτούς αποφάσεις ή εγκρίνει εκ των υστέρων δικές τους ενέργειες. Δικαιολογημένη φαίνεται η αποχώρηση από την ΟΥΝΕΣΚΟ μιας χώρας, που ένας από τους προέδρους της -ο Λίντον Τζόνσον -έχει δηλώσει με υπερηφάνεια ότι στην ζωή του δεν είχε διαβάσει κανένα βιβλίο και ταλανίζεται χωρίς παραδόσεις από την λειτουργία εκατοντάδων μυστικών και φανερών εταιρειών (βλ. ΟΡΙΟΝ, τ. 4, «Η πολιτική των ΗΠΑ στον αστερισμό του ισραηλινού λόμπι»), που εν πολλοίς καθορίζουν την εκλογή των προέδρων.  Άλλωστε ιδρυτής της ΟΥΝΕΣΚΟ (συνέταξε το καταστατικό της) θεωρείται ο Άρτσιμπαλντ Μακ Λις, εξέχον μέλος της μυστικιστικής οργάνωσης «Κρανίο και Οστά», στην οποία ανήκουν και οι Μπους.

Δείξε μου ποιος σε δημιούργησε να σου πω ποιος είσαι

Την πρώτη αντιπροσωπεία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ αποτελούσαν μέλη του πανίσχυρου Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Διευθυντής του συμβουλίου ήταν ο Άλγκερ Χις που θεωρείται ο πατέρας του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και διετέλεσε πρώτος Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ. Από τα μέλη της αντιπροσωπείας ξεχωρίζουν ο σιωνιστής τραπεζίτης Νέλσον Ροκφέλερ, ο Τζων Φόστερ Ντάλες ( ο αδελφός του Άλεν ήταν φιλότουρκος, μέλος της αμερικανικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις της Λωζάνης μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, υπαρχηγός στην αρχή και στην συνέχεια αρχηγός της CIA) και ο Ντιν Άτσενσον. Οι Τζων Φόστερ Ντάλες και Άτσενσον διετέλεσαν αντίστοιχα υπουργός και υφυπουργός Εξωτερικών που υπέβαλαν προτάσεις λύσης του Κυπριακού. Αν κάτι μπορεί να έχει κάποια σημασία, είναι ότι για την αγορά του οικοπέδου, στο οποίο ανεγέρθηκε το κτήριο του ΟΗΕ, ήταν ο σιωνιστής τραπεζίτης Τζων Ροκφέλερ…
Οι γενικές αρχές ενός Διεθνούς δικαίου που υπηρετεί αφήνουν πολλά περιθώρια αυθαίρετων ερμηνειών και αντιφατικών αποφάσεων. Όμως το περί δικαίου αίσθημα των λαών θίχθηκε περισσότερο από την επιλεκτικότητα της εκτέλεσης αποφάσεων. Έτσι, όσες αποφάσεις επέτρεπε το veto των ΗΠΑ να ληφθούν σε βάρος του Ισραήλ, καμιά δεν εκτελέστηκε. Το ίδιο συνέβη και με τις αποφάσεις για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Στην ουσία με την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στις περιοχές αυτές (Παλαιστίνη και Κύπρο) νομιμοποίησαν και διαιωνίζουν τις αδικίες. Αντίθετα, όταν το Ιράκ κατέλαβε το Κουβέιτ, η απάντηση του ΟΗΕ υπήρξε άμεση, αλλά έδειξε και κάτι νέο: δεν επενέβη η στρατιωτική δύναμη του ΟΗΕ, αλλά του ΝΑΤΟ. Στην πρώην Γιουγκοσλαβία επενέβη στρατιωτικά απροκάλυπτα, με μοιραίο αποτέλεσμα την δήλωση του τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ, Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι, ότι οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί είναι παράνομοι! Φυσικό επόμενο ήταν να μην εκλεγεί για δεύτερη θητεία ο Γκάλι μετά την υποβολή veto στην επανεκλογή του από τις ΗΠΑ. Είχαν φθάσει σε τέτοιο βαθμό αλαζονείας, ώστε ο «πουρόπληκτος» Μπιλ Κλίντον διεκήρυξε ότι οι ΗΠΑ νομιμοποιούνται να επεμβαίνουν σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, εφόσον, έστω και μακροπρόθεσμα, είναι πιθανόν να θιγούν τα αμερικανικά συμφέροντα. Ακολούθησε η επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο, με την Ελλάδα να παραχωρεί εδαφική οδό μεταφοράς στρατιωτών και εφοδίων και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους να σύρονται σε συστράτευση.

Οι μάσκες έπεσαν
Το καταστατικό του ΟΗΕ προβλέπει επεμβάσεις μόνον σε διενέξεις μεταξύ των κρατών. Όμως οι δυνάμεις του Οργανισμού δεν δίστασαν να επέμβουν σε εμφύλιους πολέμους, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που οι ίδιες γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους (βλέπε φυλακές του Γκουαντάναμο). Ξεπερνώντας την βάρβαρη συμπεριφορά των ανδρών της ειρηνευτικής, που έχουν κατηγορηθεί για εν ψυχρώ δολοφονίες και βιασμούς ανηλίκων, η επέμβαση στον εμφύλιο της Κένυα είχε σαν αποτέλεσμα την μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ, ενώ παρέδωσαν, μετά την «ειρηνοποιό» επέμβαση στην Νιγηρία, το πετρέλαιο της χώρας στις επτά αδελφές. Σταδιακά από την επέμβαση στην πρώην Γιουγκοσλαβία και μετά, με τελευταίο παράδειγμα την εισβολή στο Αφγανιστάν, οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ αποτελούν πλέον τον στρατό του ΟΗΕ, που κινείται είτε με άδεια είτε χωρίς, εξυπηρετώντας τα αμερικανικά συμφέροντα. Έτσι με την βία και τον οικονομικό ιμπεριαλισμό, που έχουν επιβάλλει το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, οι ΗΠΑ κυριαρχούν στον πλανήτη, αλλά μέσω αυτών το παγκόσμιο σιωνιστικό τραπεζικό κεφάλαιο. Καιρός είναι να γνωρίσουμε στο επόμενο τεύχος και το «ειρηνοποιό» ΝΑΤΟ.  

*Δημοσιεύθηκε στο τεύχος 27, Φεβρουάριος 2011, του περιοδικού Όριον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου